Roztwór do wstrzykiwań dla bydła, koni, świń, psów i kotów
Substancja czynna: Deksametazon 2 mg/ml (jako deksametazonu sodu fosforan 2,63 mg)
Gatunek:
Opakowanie:
100 ml
Poza nagłymi przypadkami nie stosować u zwierząt z cukrzycą, niewydolnością nerek, niewydolnością serca, nadczynnością kory nadnerczy lub osteoporozą.
Nie stosować w zakażeniach wirusowych w stadium wiremii lub w przypadku układowych zakażeń grzybiczych.
Nie stosować w zakażeniach wirusowych w fazie wiremii lub w przypadku układowych zakażeń grzybiczych.
Nie stosować u zwierząt z owrzodzeniami w obrębie przewodu pokarmowego, owrzodzeniami rogówki lub nużycą.
Nie podawać dostawowo w przypadku stwierdzenia złamań, bakteryjnego zapalenia stawów lub aseptycznej martwicy kości.
Nie stosować w znanych przypadkach nadwrażliwości na substancję czynną, kortykosteroidy lub na dowolną substancję pomocniczą.
Brak.
Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania u zwierząt:
Należy zachować ostrożność, aby nie dopuścić do przedawkowania w przypadku bydła rasy Channel Island. Reakcja na długotrwałą terapię powinna być monitorowana w regularnych odstępach czasu przez lekarza weterynarii. Zgłaszano przypadki, w których stosowanie kortykosteroidów u koni po wodowało ochwat. Z tego względu należy regularnie monitorować konie w okresie leczenia takimi pro duktami. Ze względu na farmakologiczne właściwo ści substancji czynnej należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania produktu u zwierząt z osłabionym układem immunologicznym. Z wyjątkiem przypadków leczenia ketozy oraz indukcji po rodu, podawanie kortykosteroidów ma na celu zła godzenie objawów klinicznych, a nie wyleczenie. Należy przeprowadzić diagnostykę w celu ustalenia choroby podstawowej. Po podaniu dostawowym na leży przez miesiąc ograniczyć zwierzęciu do minimum możliwość używania stawu. W ciągu ośmiu ty godni od podania leku tą drogą nie należy przeprowadzać zabiegów chirurgicznych w obrębie stawu.
Specjalne środki ostrożności dla osób podających produkt leczniczy weterynaryjny zwierzętom:
Należy zachować ostrożność aby uniknąć samo iniekcji, ponieważ deksametazon może powodować reakcje alergiczne u niektórych osób. Osoby o znanej nadwrażliwości na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą powinny unikać kontaktu z produktem leczniczym weterynaryjnym. Po przypadkowej samoiniekcji należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc lekarską oraz przedstawić lekarzowi ulotkę informacyjną lub opakowanie. Deksametazon może wpływać na płodność lub nienarodzone dziecko. Kobiety w ciąży nie powinny mieć kontaktu z tym produktem leczniczym weterynaryjnym. Produkt jest drażniący dla skóry i oczu. Należy unikać kontaktu ze skórą i oczami. W razie przypadkowego kontaktu preparatu z oczami lub skórą, przemyć/przepłukać obfitą ilością wody. Jeżeli po drażnienie utrzymuje się należy skontaktować się z lekarzem. Po użyciu należy umyć ręce.
Przeciwzapalne kortykosteroidy, takie jak deksametazon wykazują szeroki zakres działań niepożądanych.
Chociaż pojedyncze wysokie dawki są na ogół dobrze tolerowane, mogą one wywoływać ciężkie działania niepożądane przy długotrwałym podawaniu oraz przy podawaniu estrów o długim czasie działania. W związku z tym przy średnim do długiego czasie leczenia, dawki należy ograniczyć do minimum niezbędnego do kontrolowania objawów.
Same steroidy w trakcie leczenia mogą powodować wystąpienie jatrogennej nadczynności kory nadnerczy (zespół Cushinga), wiążącej się z istotną zmianą metabolizmu tłuszczów, węglowodanów, białek i minerałów np. mogą spowodować redystrybucję tkanki tłuszczowej, osłabienie i zaniki mięśni oraz osteoporozę.
Steroidy mogą być związane ze zmianami zachowania u psów i kotów (sporadyczna osowiałość u kotów i psów, agresja u psów). Podczas terapii skuteczne dawki hamują oś podwzgórze-przysadka nadnercza. Po zaprzestaniu leczenia mogą wystąpić objawy niewydolności nadnerczy, obejmujące zanik kory nadnerczy, które mogą uniemożliwiać zwierzęciu odpowiednie reakcje na sytuacje stresowe. Dla tego należy rozważyć sposoby zminimalizowania skutków niewydolności nadnerczy po przerwaniu leczenia (dokładniej omówionych w standardowych opisach).
Kortykosteroidy podawane ogólnoustrojowo mogą powodować poliurię, polidypsję i polifagię, szczególnie na wczesnych etapach leczenia. Niektóre kortykosteroidy mogą powodować zatrzymanie sodu i wody oraz hipokaliemię przy długotrwałym stosowaniu. Kortykosteroidy działające ogólnoustrojowo powodowały odkładanie się wapnia w skórze (wapnica skóry) i mogą powodować atrofię skóry.
Kortykosteroidy mogą opóźniać gojenie ran, a działanie immunosupresyjne może osłabiać odporność lub zaostrzać przebieg zakażeń. W przypadku stosowania steroidów w infekcji bakteryjnej zwykle wymagane jest zastosowanie osłony antybakteryjnej. W przypadku infekcji wirusowych steroidy mogą nasilić lub przyśpieszyć postęp choroby.
U zwierząt leczonych kortykosteroidami stwierdzano przypadki owrzodzenia przewodu pokarmowego, a u pacjentów z urazami rdzenia kręgowego przyjmujących niesteroidowe leki przeciwzapalne i kortykosteroidy dochodziło do nasilenia choroby wrzodowej.
Stosowanie kortykosteroidów może powodować powiększenie wątroby (hepatomegalię) wraz ze wzrostem aktywności enzymów wątrobowych w surowicy.
Stosowanie kortykosteroidów może powodować zmiany parametrów biochemicznych i hematologicznych krwi. Może wystąpić przejściowa hiperglikemia.
Stosowanie produktu do indukcji porodu u krów, może powodować zwiększenie częstości zatrzymania łoży ska z możliwym późniejszym zapaleniem macicy i/lub obniżeniem płodności. Takie zastosowanie deksametazonu, szczególnie na wczesnych etapach, może wiązać się z obniżoną żywotnością cielęcia.
Stosowanie kortykosteroidów może zwiększać ryzy ko ostrego zapalenia trzustki. Inne możliwe działania niepożądane związane ze stosowaniem kortykosteroidów obejmują ochwat i obniżenie wydajności mlecznej.
W bardzo rzadkich przypadkach mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości.
Częstotliwość występowania działań niepożądanych przedstawia się zgodnie z poniższą regułą: