NOVOCILLIN LC 1000 mg

Podanie dowymieniowe.

• Do zainfekowanej ćwiartki wymienia podać 1000 mg soli sodowej oksacyliny, co odpowiada 10 g produktu (zawartość jednej tubostrzykawki). Należy podać trzy kolejne dawki w odstępach 24-godzinnych.

Każdą dawkę leku należy podawać bezpośrednio po dokładnym zdojeniu każdej ćwiartki wymienia. Końcówkę strzyku należy oczyścić i zdezynfekować, a następnie podać dowymieniowo zawartość jednej tubostrzykawki dowymieniowej na każdą ćwiartkę wymienia objętą procesem chorobowym.

Jeśli w ciągu 2 dni leczenia nie obserwuje się znaczącej poprawy stanu klinicznego, należy zweryfikować diagnozę. Wstrząsnąć przed użyciem.

Tkanki jadalne – 6 dni

Mleko – 144 godzin (6 dni)

Nie stosować w przypadkach nadwrażliwości na substancję czynną, penicyliny, cefalosporyny, lub na dowolną substancję pomocniczą. Nie stosować w przypadkach oporności na penicyliny izoksazolilowe i cefalosporyny.

Brak.

Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania u zwierząt:

W przypadku silnego obrzęku ćwiartki wymienia, niedrożności kanału strzykowego wskutek obrzęku i(lub) nagromadzenia martwych komórek, produkt leczniczy weterynaryjny należy stosować z zachowaniem ostrożności, aby uniknąć bólu i uszkodzenia kanału strzykowego. Decyzję o stosowaniu produktu należy poprzedzić identyfikacją i badaniem wrażliwości bakterii docelowych. Jeśli nie jest to możliwe, leczenie powinno opierać się na informacjach epidemiologicznych i znajomości wrażliwości bakterii docelowych na
poziomie gospodarstwa lub na poziomie lokalnym/regionalnym. Stosowanie produktu niezgodnie z zaleceniami zawartymi w charakterystyce produktu leczniczego może prowadzić do wzrostu częstości występowania bakterii opornych na oksacylinę oraz zmniejszenia skuteczności terapii. Stosowanie produktu powinno być zgodne z oficjalnymi, krajowymi i regionalnymi zasadami stosowania antybiotyków. Mleko zawierające pozostałości oksacyliny pozyskane przed upływem okresu karencji (z wyjątkiem siary), nie powinno być podawane cielętom, ponieważ może to sprzyjać szerzeniu się oporności wśród bakterii jelitowych i zwiększać wydalanie bakterii opornych z kałem.

Specjalne środki ostrożności dla osób podających produkt leczniczy weterynaryjny zwierzętom:

Penicyliny i cefalosporyny mogą wywoływać reakcje nadwrażliwości (alergię) po iniekcji, inhalacji, spożyciu lub kontakcie ze skórą. Nadwrażliwość na penicyliny może prowadzić do wystąpienia reakcji krzyżowych z cefalosporynami i odwrotnie. Reakcje nadwrażliwości na te substancje mogą mieć niekiedy ciężki przebieg. Osoby z rozpoznanym uczuleniem na penicyliny i cefalosporyny lub takie, którym zalecono unikanie kontaktu z tymi substancjami, nie powinny podawać produktu. Podczas pracy z produktem należy zachować szczególną ostrożność, aby uniknąć przypadkowego kontaktu ze skórą lub oczami. Osoba, u której rozwinie się reakcja alergiczna po kontakcie z produktem, powinna w przyszłości unikać kontaktu z nim oraz z innymi produktami zawierającymi penicyliny lub cefalosporyny. Podczas pracy z produktem zaleca się stosowanie rękawiczek. W przypadku kontaktu ze skórą należy przemyć zanieczyszczone miejsce wodą. W przypadku kontaktu produktu z oczami należy je dokładnie przemyć dużą ilością czystej, bieżącej wody. W razie wystąpienia objawów ekspozycji, np. wysypki skórnej, należy zwrócić się o pomoc lekarską i przedstawić lekarzowi to ostrzeżenie. Obrzęk twarzy, warg lub oczu bądź trudności w oddychaniu, stanowią poważniejsze objawy, które wymagają udzielenia natychmiastowej pomocy lekarskiej. Umyć ręce po użyciu.

Reakcje nadwrażliwości (tj. skórne reakcje alergiczne, wstrząs anafilaktyczny) zgłaszane są bardzo rzadko. W przypadku wystąpienia takiej reakcji należy natychmiast przerwać podawanie produktu i rozpocząć odpowiednie leczenie objawowe.

W przypadku wstrząsu anafilaktycznego: adrenalina (epinefryna) i glikokortykoidy dożylnie.

W przypadku skórnych reakcji alergicznych: leki przeciwhistaminowe i/lub glikokortykoidy.

Częstotliwość występowania działań niepożądanych przedstawia się zgodnie z poniższą regułą:

• bardzo często (więcej niż 1 na 10 leczonych zwierząt wykazujących działanie(a) niepożądane);
• często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 100 leczonych zwierząt);
• niezbyt często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 1000 leczonych zwierząt);
• rzadko (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 10000 leczonych zwierząt); bardzo rzadko (mniej niż 1 na 10000 leczonych zwierząt włączając pojedyncze raporty).